Omdat gastvrijheid altijd beter is
Oh heilige C&A, patroon van Keyserlei en ranke benen der goddelijke trots. Waar was jij al die tijd?
Echte jongens krijgen soms verleidelijke voorstellen van rijpe sensuele dames boven de 40. Ze hebben rimpels en enorme hangborsten maar hun pikante driften drijven hen soms naar jonge knapen als jij. Zeg nee! NEEN! Continue Reading →
Meer en meer alleenstaande vrouwen, dat betekent niet alleen de terugkeer van de melkboer, aandoenlijk veel eenzame borsten en grotere parkeerplaatsen, maar ook een geheel nieuwe markt van man-surrogaten.
Het ziet er aardig uit, dit Knuffel me kussen, maar zolang het niet geheel uit zichzelf een Stella uit de koelkast kan sleuren, een voet op de poef kan heffen met simultaan scheetalarm en luidruchtig kan meeboeren met het volkslied, kan het toch nog altijd niet tippen aan wat wij als echte mannen in petto hebben.
Edoch je weet nooit.
‘t Is moeilijk om nog iets nuttigs met geld te doen, of toch niet?
We zijn weer helemaal Zen. De televisie werd aan de kant geschoven, een wortel om de ogen te ontlasten en vol goede moed gingen de pezen in ontspan-modus om nog maar eens orde in het leven te scheppen.
Ons dagelijks bestaan gaat nog maar eens efficiënter worden, we gaan ons nooit meer zorgen meer moeten maken over de overdaad aan beslommeringen.
Mirakel, mirakel, eureka nog eens aan toe!
Op lifehacking staan de goocheltrucks om stressloos door het aardse tranendal te dwalen, om “stomme taken leuk te maken”. En “Is opgeruimd zijn goddelijk of gestoord?”, of zelfs “18+ tips om je brein maximaal geactiveerd te krijgen”.
Nu nog de tijd inplannen om de hele site te lezen, want we zijn natuurlijk overstressed aan het geraken aan de gigantische hoeveelheid artikels.
Ja, ik geef het toe: ik heb de afgelopen dagen mijn voetpad niet vrijgemaakt. Ik heb niet als een eerbare burger de schop en borstel bovengehaald en een baan in de sneeuw geschraapt om u veilig en wel voorbij te laten spankeren. Ik deed het niet, ik lieten u sukkelen en dat is voor uw bestwil, geloof me. Het is belangrijk dat u oefent in het balanceren. Zeker als u oud en moeilijk te been bent of als u ijlings voorbij komt omdat de bus net de hoek om komt. Ook dan is het best om bewust te blijven van de gevaren van het leven, want voor u het weet vergeet u dat en daarin zit net het gevaar.
Mensen zoals u zijn zich niet altijd bewust van de dreiging van een propere stoep, want niets is wat het lijkt.
Vanaf morgen zijn we er terug met de vertrouwde groene zeep en namaak-hondendrollen. U bent hartelijk gewaarschuwd.
Een stok naar me smijten, en dan nog vragen om open en bloot de vuiligheid uit m’n verleden tentoon te spreiden: dat kan alleen maar iemand als Koen Van der Auwera een mens aandoen.
Een lijst geven van aantal mensen wiens blog je niet meer leest omdat die stinkt als de huid van een vers vervelde slang met daarop dan nog een foute reclameslogan, of waar de teloorgang van het eigen ongeluk teveel bezongen wordt zodat het echt om te braken wordt. De dode pieren uit je rss-feeds trekken en ze open en bloot laten verteren in de buitenlucht: het is een zware, doch nobele opdracht.
En waarom die troep ook bewaren? Dat is zo van ‘mhhh, interessant’ zeggen als het eigenlijk op geen bal trekt. Nee radicaal de stekker eruit “roefen” dat ga ik doen want het is alweer een zootje geworden op mijn Netvibes pagina en met al die drukte in mijn leven de laatste tijd is elke overbodigheid weggommen zeker geen luxe.
Weg met het vermaledijde stokske, en ik keil het naar Tante Annie omdat ik altijd al haar diepste vuiligheden wilde zien, naar Pietel omdat die toch zeeën van tijd lijkt te hebben momenteel en naar Ella Guru omdat haar blog nog een te groot geheim is.
Kling!
Fabienne (39) en Peter (41) wonen in Knokke-Heist en gaan op zoek naar een nieuwe woonst waar zijzelf en hun 4 kinderen zich kunnen thuisvoelen. Peter heeft een buitenechtelijke relatie met Felicia (23) en hij zou liefst zo dicht mogelijk bij haar in de buurt willen wonen. Fabienne heeft een drankprobleem en voor haar maakt het eigenlijk niet zo veel uit, als er maar een goede koelkast is en ze warme voeten heeft.
Het eerste huis dat we bezoeken bezit een ruime open keuken, er is voldoende plaats voor bezoek, geniet van een gezellig tuintje met boomgaard, het ligt in een residentiële wijk en heeft nog flink wat mogelijkheden tot uitbreiding. De vraagprijs is 235.000 €, maar mits enig onderhandelen kan daar nog zeker over gediscussieerd worden.
Ze keken vol verwachting naar het tikkende apparaat waarvan de wijzer draaide als een dolleman, de veer leek overspannen alhoewel het een batterijenmodel was. Quartz, kon dat verhit geraken als de gemoederen dat ook werden door een teveel aan alcohol, vet en pikanterijen?
Niemand leek er een boodschap aan te hebben, als de echte context die als slechte Amerikaanse films vingerdik lag te spetteren in het slagveld dat er overbleef na een teveel aan alles en nog wat.
Doldraaien, dat leek de beste optie, net als de postkaarten van Full Chord Press want die wensen je, net als ik een Gappy Chew Tear, een Wrappy Screw Clear en wat Chappy Glue Beer en kom vooral morgen niet klagen, want dan slaap ik nog, naverterend en doodmoe om alweer een jaar te tikken.
Als je 8 jaar bent heb je lak aan al die overbodige geschenken bij Kerstmis. Dan wil je geen Lego maar gewoon een paar verse voortanden.
Ontdek de prachtige platenhoezen op de site van Bizarre Records, waaronder de onvolprezen Heino, de cast van Star Wars, de mysterieuze Korla Pandit, de man van 6 miljoen (DE MAN VAN ZES MILJOEN!!!) en Liberace, in een pak waar we allemaal wel stiekem van dromen.
Geef toe: dit jaar was het toch wel een bijzonder jaar. Het einde van “Leterminus” is nog maar net aangekondigd, maar we hadden al eerder de Fortisval, de Obama-propaganda en de Loft-hype.
Meneer Van Dale probeerde nog met horroropa, hufterindex en wiiën, maar het uiteindelijke woord werd ‘swaffelen’. En ja, dat doen we nu allemaal elke dag, van ‘s morgens vroeg tot ‘s avonds laat swaffelen we erop los.
Eat that, gastroseksueel!
Het leek de laatste dagen niet echt evenwichtig te gaan met de stabiliteit van deze webplek. Eerst gaf de server in de US of A de geest, en werden inderhaast alle bestanden overgezet op een verse plek. Daarna ging er een heleboel mis omdat ‘overhaast niet altijd een prima optie is’. Maar nu zijn we er helemaal terug.
En hoe! Een verse installatie van wördprezz deed wonderen, 5 jaar bloggen, dat krijg je niet zomaar stuk.
Wat deden we in het weekend? Draaien, knippen, wiiën en ook nog wat prutsen met de cactus triggers. De kinderen als aangename modellen en de flitsen op de gele muur. Pats, zo gaat dat.
En wij maar klagen als we eens voorbij het klaverblad in Lummen moeten.
Hier (en ook hier) staan nog enkele extremere voorbeelden van uit de hand gelopen grappen van verknipte verkeersdeskundigen.
Wij deden de test en na 5 uur hadden we de juiste afrit nog steeds niet gevonden, maar u doet ongetwijfeld beter. Zekere een omweg waard bij de jaarlijkse vakantieuitstap.
Lap sè Willem, ge zijt bedankt. Achter de mijngebouwen van Waterschei is het dus voor alle duidelijkheid niet mooi geasfalteerd, er zijn geen mooie wandelroutes en het Katarakt-gevoel is ver zoek. Er zijn blubberwegjes, dat wel, een beetje vergelijkbaar met de erwtensoep (inclusief broodkorstjes) van Royco.
Daim boots en een overladen cameratas waren totaal misplaatst, enkel Willem overtrof dat nog door zijn stoffen All-Stars. Het zat ons dus niet mee, meer nog, de zon liet het eveneens totaal afweten en de vegetatie begon ons ook al parten te spelen. Net toen ons een lot als voedsel voor een oneindige hoeveelheid smurrie nog niet zo’n gek idee leek, kwam de redding in de vorm van een zandweg die raar genoeg nog niet de verslapping ondergaan had.
Op het moment dat we ingehaald werden door een 10-tal bruine kloddertjes (die achteraf de locale jeugdbeweging leek voor te stellen) brak de zon door en genoten we op ruime hoogte van een adembenemend zicht op de omgeving van Genk. De mensen van AFF zullen het geweten hebben!
Alles heeft zin (al moet het schaap dat we hoorden in een schuurtje in de mijncité tijdens het offerfeest vandaag waarschijnlijk anders denken)
Sinterklaas kapoentje
volslagen dronkemansuitdrukking voor Sint-Nicolaas, zonder enig verband
OPMERKING: Een kapoen is een gecastreerde haan. Er zijn speculaties vanuit duistere hoeken dat Sinterklaas een zelfde noodlot had, doordat het mes bij de besnijdenis (in zijn tijd niet ongebruikelijk) uitschoot. Zijn gevoel voor kinderen zou daaruit spreken, want hij zou ze niet zelf kunnen krijgen. Het liedje Sinterklaas kapoentje is dan mogelijk afkomstig van de groeperingen uit het verleden die jaloers waren op de populariteit van onze Sinterklaas. Door de eeuwen heen is het van oorsprong gemene treiterliedje verbasterd door nog naïeve kinderen. Alleen is het woord “kapoentje” vermoedelijk overgebleven uit het originele liedje, omdat dat zo makkelijk met “schoentje” rijmt.
Daarnaast is kapoen of kapoentje in bepaalde streektalen de benaming voor het lieveheersbeestje.
uit: Leidraad voor de viering van het Sint- Nicolaasfeest
